Jesteś podróżnikiem.

BLOG NIEAKTYWNY. WSZYSTKO CZEGO POTRZEBUJESZ ZNAJDZIESZ NA MOIM NOWYM BLOGU WWW.ZULUKUKI.COM

Jesteś podróżnikiem.

 

Od najmłodszych lat swoje pierwsze kroki stawiasz, wkładając do życiowego plecaka swoje pierwsze doświadczenia. Są one wynikiem doświadczeń Twoich pierwszych przewodników - rodziców, którzy dzieląc się wskazówkami mają nadzieję, że przez życie będziesz szedł właściwą drogą, omijając zawiłe szlaki, których ominąć nie udało się im.

Przychodzi czas, w którym wskazówki pierwszych przewodników mimo, że wydają się być praktyczne to już nie są dla nas tak cenne jak próbowanie własnych sił oraz próby odnalezienia grupy podobnych Tobie podróżnych, z którymi wspólnie wyznaczycie sobie kierunek.

I tak jest przez lata. Nowi podróżnicy, nowe grupy, nowe miejsca. A doświadczenie zebrane w plecaku jako niezbędny ekwipunek pozwala wyznaczać sobie kolejne trasy do pokonania.

Jesteś podróżnikiem.

To jest Twoja podróż, w której to Ty podejmujesz decyzje. Lecz niezależnie jak bardzo czujesz się osobą sprawczą na tej trasie to nie jesteś w stanie przejść jej sam.

 

Każdy kolejny kierunek, który obierasz na trasie to Ty oraz inni podróżni, którzy w różnej postaci zostawili coś od siebie w Twoim plecaku. Mogło to być ich własne doświadczenie, ale równie dobrze sama obecność, w którymś z etapów Twojej podróży. Często nie zdajemy sobie sprawy (i może nawet nie chcemy) jak wielki wpływ mieli na nas inni ludzie, którzy w pozytywny lub negatywny sposób zaistnieli w naszym życiu. Heh... w sumie jeśli chodzi o negatywne aspekty nas samych to lubimy sobie znaleźć ich winowajców na naszej własnej historycznej osi czasu. Gorzej z tą pozytywną stroną. Łatwo jest zapamiętać przyswojenie takich umiejętności praktycznych jak np. szycie i znaleźć gdzieś w pamięci te osoby, które nam pomagały z nauką. Za to jeśli chodzi o umiejętności interpersonalne wielu z nas ich istnienie zamyka prostym zdaniem "taki/a już jestem". To zdecydowanie prawda, ale nie wszystko to wynik natury i choć kształtowanie się naszych cech to proces, który trwa całe życie, nie zwracamy uwagi na to, że są one wynikiem udziału innych ludzi w naszym życiu.

Dla mnie to wystarczający powód by być wdzięcznym społeczeństwu za to jak wpłynęło na mój rozwój, by starać się robić coś w kierunku rozwoju innych. Takie dobro za dobro. I za zło także - bo przecież takie doświadczenia uczą, możliwe nawet, że bardziej jeżeli potrafimy w odpowiedni sposób wyciągać wnioski i na ich podstawie iść dalej.

Swoją podróż możesz widzieć w różny sposób.

Jako podróż samotnika.

Jako członka większej grupy.

Przez innych ludzi Twoja podróż także będzie wyglądać różnie. Często efekty Twoich doświadczeń będą zmieniać ich punkt widzenia. Jedni będą widzieć jak się od nich oddalasz.

 

Inni zupełnie odwrotnie. Kwestia tego byś sam pośród różnych kierunków się nie pogubił.

Można iść po swojemu i nadal byś częścią czegoś większego.

 Ale także można iść po swojemu czując, że ma się blisko siebie coś, ale daleko temu do ludzi.

 

By po czasie zdać sobie sprawę, że nam samym też do nich daleko.

Można by było pomyśleć, że moja własna droga jest za krótka, by móc pisać w ten sposób. To nie mądrość życiowa. To doświadczenie innych osób, które zostawiły część ich w moim plecaku, gdy po swojemu przez życie szedłem.

 

.zulu kuki  

__________________________

Za zdjęcia odpowiedzialny Mateusz Dębowski (strona) któremu ogromnie dziękuję po raz kolejny.