Na Hip Hop oczy.

Obserwuje "ten" Hip Hop, ludzi, którzy go reprezentują i o tym mówią i tych, którzy tego nie mówią choć są powiązani z tym zjawiskiem bo albo tańczą, albo robią rap, albo cokolwiek. Czym jest Hip Hop? Dla jednych to po prostu styl bycia interpretowany indywidualnie. Dla innych to kultura, która ma swoją historię, pionierów, idee i dokument stanowiący, że kulturą właśnie jest. Dla jeszcze innych to tylko muzyka. Są pewnie i tacy, dla których Hip Hop to tylko spodnie typu baggy, blantów jaranie i kaptury na głowach. Z rozmów z ludźmi w różnym wieku można się dowiedzieć, że Hip Hop to forma buntu młodych ludzi lub po prostu wulgaryzm i niechęć do organów ścigania. Ci, którzy Hip Hop uznają za kulturę też się dzielą na tych dla których to 4 elementy takie jak DJing, Bboying, Rap i Graffiti i jest to schemat po za który wyjść nie można, bo każdy inny rodzaj tańca np. jest jakimś marnym syfem, który chce się podpiąć, a "przecież nie może". Inni ludzie wyznający, że jest to kultura podchodzą do Hip Hopu bardziej intelektualnie, stawiają na 5 element jakim jest wiedza i nie tylko jeśli chodzi o wiedzę na temat kultury Hip Hop samej w sobie, ale wiedzę na temat człowieka, wszechświata, filozofii, natury i wszelkich innych tematów. Pewni ludzie propagują Hip Hop jako sposób pomocy i naprawy społeczeństwa. Inni natomiast skupiają się bardziej na własnej osobie, rozwijaniu własnych umiejętności i pokazaniu światu talentu i wyników własnej pracy. Jedni non stop pracują nad sobą i swoimi umiejętnościami by być ciągle "fresh" (świeżymi) inni wyrażają się sporadycznie nie narzucając na siebie presji wyścigu po zwycięstwo, oddając się bardziej spontanicznej radości tworzenia w swobodny sposób i tylko tak.
Pokój, miłość, jedność i dobra zabawa - jest sloganem dla wielu ale nie wszystkich. Chociaż często jest i tak, że ludzie, którzy tak krzyczą doprowadzają do jak największego rozbicia, elitaryzmu. Wielu ludzi ma tendencje do mówienia o tym jak "prawdziwi" są i wyznaczania ludziom co jest "prawdziwym" Hip Hopem a co nie. Czy rzeczywiście ktokolwiek ma prawo mówić i decydować o tym co Hip Hopem jest a co nie jest? Jeśli tak to na jakiej podstawie? Dziwne jest wydawać taki osąd jeśli nawet wśród pionierów priorytety i koncepcje są podzielone. Jeśli oni między sobą widzą to na różne sposoby to jak my teraz 30-pare lat po oficjalnej dacie narodzin Hip Hopu możemy mówić co nim jest a co nie? Wszystko idzie na przód. To co powstało 30, 40 lat temu dzisiaj egzystuje w różnych formach. Graffiti ewoluowało, taniec to nie tylko breakin, rap ewoluował, DJing/turntablizm także.
Czy któreś z podejść i interpretowania Hip Hopu jest złe? Pewnie, któreś mogą nie przypaść Ci do gustu i być sprzeczne z Twoimi własnymi (z moimi też są), ale właśnie chyba o to w tym wszystkim chodzi. Każdy z nas to indywidualna jednostka i Hip Hop nie jest czymś co może być całkowicie opisane przez jedną osobę i zamknięte w jakiś granicach.
Tu nie ma granic i to jest właśnie piękne. Dzisiaj widzisz różne elementy, aspekty Hip Hopu, jutro zobaczysz nowe połączenia, kolejne indywidualne interpretacje i sposoby wyrażania siebie.
I TO JEST WŁAŚNIE PIĘKNE!

Moje podejście do Hip Hopu jest moim podejściem do Hip Hopu. Uważam, że Hip Hop to kultura, której korzenie powinno się poznać, bo dzięki temu można bardziej się w to wgłębić i poczuć. Uważam, że Hip Hop to głównie idee, które są wyrażane w rozmaity sposób. Uważam, że Hip Hop to dążenie do robienie czegoś pozytywnego dla siebie i społeczeństwa zamiast negatywnego. Uważam, że Hip Hop nie ma granic. Uważam, że Hip Hop to sposób na poznanie siebie oraz zbliżenie do drugiego człowieka. Uważam, że Hip Hop może być świetnym sposobem rozwoju intelektualnego młodych ludzi i jest czymś co pozwala uwierzyć ludziom w siebie, swoje umiejętności. Tak widzę to ja i nie uważam, że Ty musisz widzieć to tak samo. Nawet jeśli nie zgadzamy się z czyimiś poglądami to zacznijmy od szacunku, że ma własne.

Tyle.
Kultura Ulicy Krzykiem Indywidualistów.